چقدرصبورشده ام

هوالصبورالسلام علیک یا اباصالحقد ر هم رابدانیم شایدفردایی نباشد...اگرآماربگیرم ایندفعه نمیدونم ازکجا شروع شد وقراره به کجا برسهسیده زینب وپسراناقاحافظمریموالان فاطمه وپسراندیروزه ساعت کمتروبیشتریه بارون تندی زدفاطمه باپسرش برای شوهرش غذابرده بودسرکارش داشت برمی‌گشت که یهوسیلاب راه افتادفاطمه وپسرشوبردچی جوری نمیدونم اماباماشین بردشون .کیلومترهاپایین تر پیکری جان مادروپسر روپیداکردندفاطمه ی همیشه خوشرو فاطمه ی همیشه مهربان که جونش برای بچه هاش درمی رفت...طفلکی زهرا نمیدونم الان چکارمیکنه چه مرگ دردناکیاشک توی چشمهام خشکیده حتی نمی تونم گریه کنممن میگم اینهمه مصیبت بخاطر بی توجهی مابه منکرات جامعه ست بخاطرفاصله گرفتن از دین ودستورات الهیهخدایابه لطف وکرمت ماروببخش وبیشترازاین امتحان وعذاب نکن ماطاقتشونداریم + نوشته شده در شنبه بیست و هفتم آبان ۱۴۰۲ ساعت 19:56 توسط مجنون  |  چقدرصبورشده ام...

هوالصبورالسلام علیک یا اباصالحببخشیدکه این روزهاپرازاندوهمامروزبه اندازه ی تمام مساحت مزارآدم جمع شده بودند وفاطمه وپسران روی دستهامی رفتندزهراگاهی برای مادرش زبون می‌گرفت گاهی واسه داداششمن هنوزباورم نمیشهزهراروکه بغل کردم دلم ریش شدوحالانمیدونم چه حال عجیب غریبی دارم.همش فکرمیکنم یه اتفاق دیگه ای افتاده که فاطمه وعلی خودشون هم دارن تماشامیکنندخدایاصبربده + نوشته شده در یکشنبه بیست و هشتم آبان ۱۴۰۲ ساعت 22:4 توسط مجنون  |  چقدرصبورشده ام...

چقدرصبورشده ام...

هوالصبورالسلام علیک یااباصالحسلام آقای بهترازجانمسلام تنهای غریب مهربانادمهاچه بی رحمانه به جان هم چنگ می اندازندپیمانه ی صبوریشان چه کم گنجایش استهمیشه ذوق کرده ام برای شادی همه‌واگرخواست حسادتی درمن پابگیردوان یکادخواندوم وآیه الکرسیاماامروزتمام ذوقم رایک دوست کورکرددوستی که هیچوقت نتوانست دردم رابفهمدوهرپله راکه بالاتر رفت مراکوچکتردیدبرایم مهم نیست چون خدابرایم ازهمه چیزبزرگتروبالاتراستاما وقتی چینی نازک دل ترک برمی دارد دیگرنمی شود کاری کردآقاجان گله نکرده ام حرف زده ام تادردلم نماند + نوشته شده در جمعه چهاردهم مهر ۱۴۰۲ ساعت 18:44 توسط مجنون  |  چقدرصبورشده ام...

هوالصبورالسلام علیک یا اباصالح صالحخروارخروار حرف توی ذهنم تلنبارشده وانگشتانم ناتوان ازنوشتنیه. وقتی دنیامون پربودازعشق های کودکانه ازدوستی های بی ریا ازقهر،وآشتی های بدون حسد وکینهالان. ولی چقدر دنیاعوض شده چقدرآدمهاعوض شدنددنیاشون پراز حقدوحسدشده.دلم ازخیلی هاشکسته آماتواین شکستهاقلب هزارتکه ام طوری صیقل خورده فهمیدم رفیق فقط خداست ولی من چقدربیهوده دل بستم به رفاقت آدمهایی که تابه جایی می رسندغرورو وتوهم برشون میدارهمهم نیست چه جورآدمی باشی مذهبی متعصب یامعتقدمعمولیاهل نمازش باشی یافقط ادای تکلیف کنی همین که بتونی آدمی باشی که دلی رونشکنی انسانی هستی که میشه رودوستی ت حساب کردخدایا ازشرحسودایمنم دار + نوشته شده در پنجشنبه بیست و هفتم مهر ۱۴۰۲ ساعت 0:27 توسط مجنون  |  چقدرصبورشده ام...